ارتباط قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی با افزایش خطر بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون یکی از اختلالات عصبی مزمن و پیشرونده است که با کاهش تولید دوپامین در مغز و آسیب به سلول‌های عصبی مرتبط است. عواملی مانند ژنتیک و سبک زندگی در بروز این بیماری نقش دارند، اما شواهد...
بیماری پارکینسون یکی از اختلالات عصبی مزمن و پیشرونده است که با کاهش تولید دوپامین در مغز و آسیب به سلول‌های عصبی مرتبط است. عواملی مانند ژنتیک و سبک زندگی در بروز این بیماری نقش دارند، اما شواهد جدید نشان می‌دهد که مواجهه طولانی‌مدت با برخی مواد شیمیایی صنعتی می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. یکی از این مواد، تری‌کلرواتیلن (TCE) است که در صنایع چربی‌زدایی فلزات و خشکشویی‌ها استفاده می‌شود.
تری‌کلرواتیلن و افزایش ریسک پارکینسون
تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که قرار گرفتن مداوم در معرض تری‌کلرواتیلن می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد. این ماده شیمیایی به دلیل پایداری بالا در محیط، می‌تواند در هوا، خاک و آب باقی بماند و به تدریج بر سلامت انسان تأثیر بگذارد. مطالعه‌ای که بر سالمندان بالای ۶۷ سال انجام شد، نشان داد افرادی که در مناطق با بالاترین سطح TCE زندگی می‌کنند، تا ۱۰ درصد بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به پارکینسون قرار دارند.
خطر برای ساکنان نزدیک به کارخانه ها
افرادی که در فاصله یک تا پنج مایلی کارخانه‌هایی که از تری‌کلرواتیلن استفاده می‌کنند زندگی می‌کنند، چهار برابر بیشتر از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به پارکینسون قرار دارند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که آلاینده‌های صنعتی حتی در غلظت‌های پایین نیز می‌توانند اثرات جدی بر سلامت عصبی داشته باشند. بریتانی کریزانوفسکی، محقق ارشد این مطالعه، تأکید کرد که این شواهد نقش عوامل محیطی در بروز بیماری‌های عصبی را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که نظارت دقیق بر مواد شیمیایی صنعتی ضروری است.
تری کلرواتیلن و سرطان
علاوه بر ارتباط با پارکینسون، تری‌کلرواتیلن به‌عنوان یک ماده سرطان‌زا شناخته شده است. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که این ماده می‌تواند با سرطان کلیه، کبد و حتی برخی انواع سرطان خون مرتبط باشد. پایداری TCE در محیط باعث می‌شود که افراد به‌صورت مزمن در معرض آن قرار گیرند و سلامت عمومی جامعه تحت تأثیر قرار گیرد.
ممنوعیت و مقررات استفاده از TCE
سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده (EPA) در سال ۲۰۲۴ تصمیم به ممنوعیت استفاده از تری‌کلرواتیلن برای مصارف تجاری و صنعتی گرفت، اما به دلیل چالش‌های قانونی، این ممنوعیت هنوز اجرایی نشده و استفاده از این ماده ادامه دارد. این موضوع اهمیت کنترل و محدودسازی قرار گرفتن انسان‌ها در معرض آلاینده‌های صنعتی را دوچندان می‌کند.
پارکینسون و آسیب به سلول های مغزی
بیماری پارکینسون زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های مغزی تولیدکننده دوپامین آسیب می‌بینند یا از بین می‌روند. کاهش دوپامین باعث اختلال در کنترل حرکات بدن شده و علائمی مانند لرزش، سفتی عضلانی، کندی حرکات و اختلال در تعادل و هماهنگی را ایجاد می‌کند. یافته‌های جدید نشان می‌دهد که مواد شیمیایی صنعتی می‌توانند این سلول‌ها را مستقیماً تحت تأثیر قرار دهند و ریسک ابتلا به بیماری را افزایش دهند.
پیامدهای مطالعه و اهمیت نظارت محیطی
این مطالعه نشان می‌دهد که حتی مواجهه کوتاه‌مدت با تری‌کلرواتیلن می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت عصبی داشته باشد. با توجه به تعداد زیاد افرادی که در مناطق صنعتی زندگی می‌کنند، اثرات بالقوه این ماده بر سلامت عمومی جامعه می‌تواند گسترده باشد. نتایج تحقیق لزوم نظارت دقیق‌تر بر استفاده از مواد شیمیایی در صنایع، اعمال مقررات محیط زیستی و اطلاع‌رسانی به جامعه در مورد خطرات احتمالی را برجسته می‌کند.
نتیجه گیری
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی مانند تری‌کلرواتیلن نه تنها سلامت عصبی را تحت تأثیر قرار می‌دهد بلکه می‌تواند با افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های جدی مانند پارکینسون و سرطان همراه باشد. کنترل آلاینده‌ها، کاهش مواجهه با مواد شیمیایی و رعایت مقررات ایمنی محیطی، به‌ویژه برای سالمندان و ساکنان مناطق صنعتی، می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از آسیب‌های عصبی و حفظ سلامت عمومی ایفا کند.