هشدار اروپا درباره قارچ مقاوم به دارو در بیمارستان ها
انتشار قارچهای مقاوم به دارو در محیطهای بیمارستانی به یک تهدید جدی برای سلامت عمومی تبدیل شده است. این نوع قارچها به راحتی بین بیماران منتقل میشوند و مقاومت آنها در برابر داروهای ضد قارچی معمول،...
انتشار قارچهای مقاوم به دارو در محیطهای بیمارستانی به یک تهدید جدی برای سلامت عمومی تبدیل شده است. این نوع قارچها به راحتی بین بیماران منتقل میشوند و مقاومت آنها در برابر داروهای ضد قارچی معمول، کنترل و مهار آنها را بسیار دشوار میکند. کارشناسان اروپایی تأکید دارند که اقدامات پیشگیرانه فوری و منسجم برای جلوگیری از شیوع این عفونت حیاتی است.
قارچ Candidozyma auris چیست و چرا خطرناک است؟
Candidozyma auris یا سی. آئوریس یک قارچ مقاوم به دارو است که توانایی بالایی در زنده ماندن روی سطوح و تجهیزات پزشکی دارد. این ویژگی باعث میشود که کنترل آن در بیمارستانها بسیار دشوار شود. بیماران با سیستم ایمنی ضعیف یا مشکلات پزشکی پیشین، در معرض بیشترین خطر ابتلا به این عفونت هستند. این قارچ میتواند به سرعت بین بیماران منتقل شود و باعث بروز عفونتهای جدی مانند عفونت خون، زخم یا گوش گردد.
شیوع سی. آئوریس در اروپا
طبق گزارش مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل بیماریها، از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ بیش از ۴ هزار مورد ابتلا به سی. آئوریس در اتحادیه اروپا و کشورهای همسایه ثبت شده است. بیشترین شیوع در کشورهایی مانند اسپانیا، یونان، ایتالیا، رومانی و آلمان گزارش شده است. در سال ۲۰۲۳، این قارچ در ۱۸ کشور شناسایی شد و روند شیوع آن نشان میدهد که تقریباً به شکل بومی در محیط بیمارستانی در آمده است. با این حال، کارشناسان معتقدند آمار واقعی ممکن است بالاتر از ارقام رسمی باشد، زیرا تنها نیمی از کشورهای اروپایی برنامههای پایش ملی برای این قارچ دارند و بسیاری از کشورها دستورالعمل مشخصی برای کنترل آن تدوین نکردهاند.
چالش های کنترل این قارچ
توانایی سی. آئوریس در زنده ماندن طولانی روی سطوح و تجهیزات پزشکی و مقاومت آن در برابر بسیاری از مواد ضدعفونیکننده رایج بیمارستانی، کنترل آن را پیچیده میکند. نظافت معمول بیمارستانها برای جلوگیری از گسترش این قارچ کافی نیست و نیاز به پروتکلهای بهداشتی ویژه دارد. این قارچ علائم مشخص و ثابتی ندارد و بسته به محل عفونت، نشانههایی مانند تب، لرز یا عفونتهای پوستی و گوش ایجاد میکند. تشخیص قطعی تنها با انجام آزمایشهای آزمایشگاهی ممکن است.
تاریخچه و مسیر انتشار
سی. آئوریس برای نخستین بار در سال ۲۰۰۹ در ژاپن شناسایی شد و پس از آن چند سال طول میکشد تا در یک کشور به شکل فراگیر ظاهر شود. این قارچ معمولاً از طریق بیماران بستری در یک کشور به کشورهای دیگر منتقل میشود و باعث شیوع سریع در بیمارستانهای جدید میگردد. توانایی آن در سازگاری با محیط بیمارستانی و مقاومت دارویی، آن را به یک تهدید بالقوه جدی برای ایمنی بیماران تبدیل کرده است.
توصیه های بهداشتی و اقدامات پیشگیرانه
مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل بیماریها از نظامهای بهداشتی کشورهای اروپایی خواسته است:
- برنامههای پایش و شناسایی زودهنگام قارچ را تقویت کنند.
- پروتکلهای کنترل عفونت در بیمارستانها را به روز کنند و آموزش کارکنان را افزایش دهند.
- استفاده از مواد ضدعفونیکننده مؤثر بر سی. آئوریس را تضمین کنند.
- اقدامات جدی برای کاهش انتقال بین بیماران و جلوگیری از شیوع گسترده انجام دهند.
نتیجه گیری
شیوع سریع و مقاومت بالای سی. آئوریس، این قارچ را به یکی از چالشهای مهم بهداشتی اروپا تبدیل کرده است. بدون اقدام سریع و هماهنگ، این قارچ میتواند به یک تهدید جدی برای سلامت بیماران و ایمنی مراکز درمانی تبدیل شود. شناسایی زودهنگام، کنترل دقیق عفونتها و آگاهی کامل کارکنان بیمارستانی، تنها راهکارهای مؤثر برای مهار این بحران بهداشتی هستند.